Γιατί η εγχώρια Αριστερά, δεν βλέπει την επερχόμενη συντριβή;
Τάσος Πανταζίδης, 15/5/2023.
Τέσσερα χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα και το εξωτερικό, είναι πολύ διαφορετικό. Ειδικά μπροστά σε μια εκλογική μάχη, θα έπρεπε να μπορούμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά, να βλέπουμε τι έρχεται και να ενεργούμε διορθωτικά.
Αντί γ’ αυτό όμως, η εγχώρια Αριστερά κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα και φαντασιώνεται ανάκαμψη. Από που έρχεται αυτή η αισιοδοξία όμως; Η ψυχολογία το ερμηνεύει ως συνειδητή επιλογή προκειμένου να απαλύνει το τραύμα του φόβου για το χειρότερο. Αυτό όμως, όταν το χειρότερο συμβεί, προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο τραύμα, καθώς η απόσταση μεταξύ προσδοκίας και γεγονότος, είναι τόσο μεγάλη που συνήθως καταρρακώνει το υποκείμενο της ψευδαίσθησης.
Αυτό έχει πάθει η Αριστερά και ο κόσμος της.
Για να είναι όμως ειλικρινής, η διαπίστωση αυτή δεν αφορά το ΚΚΕ. Τόσο η ηγεσία του, όσο τα μέλη και υποστηρικτές του, είναι ρεαλιστές. Γνωρίζουν τις συγκυρίες και πολύ σωστά, δεν περιμένουν θαύματα.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, το ΚΚΕ, περιμένει αύξηση ποσοστών, καθώς ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, το αντιμετωπίζουν σαν μια σταθερή επιλογή. Όχι επιλογή νίκης, αλλά σταθερή και τίμια επιλογή, ακόμα και αν διαφωνούν στην τακτική που αυτό ακολουθεί.
Υπάρχει όμως μια πάρα πολύ μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων της Αριστεράς, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν βλέπει το “τσουνάμι” που έρχεται. Κάποιο μικρό ποσοστό μάλιστα, βλέπει ακόμα και νίκη στις εκλογές. Απίστευτο; κι όμως αληθινό.
Την πιο πάνω διαπίστωση έχω κάνει εδώ και πολύ καιρό. Πήρα όμως προχθές μια ακόμα επιβεβαίωση. Μιλώντας με συνδικαλιστή του χώρου των εμπόρων (πρόεδρος τοπικού εμπορικού συλλόγου) αντιμετώπισα τη χλεύη του όταν διατύπωσα τη βεβαιότητα της νίκης της ΝΔ με αυξημένα μάλιστα ποσοστά. “Τι ξέρεις εσύ; τι σχέση έχεις εσύ με την κοινωνία; δεν μιλάς καθόλου με τον κόσμο! Δεν ξέρεις τι σου γίνεται! Νομίζεις ότι επειδή είσαι 5 χρόνια στην Αριστερά κάτι ξέρεις;” και άλλα φαιδρά.
Είναι περισσότερο από σαφές, πως για πάρα πολλούς λόγους (απαξίωση της περιόδου διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ανακατατάξεις μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, την κυριαρχία Παππά και τον διορισμό των νέων Γραμματέων του κόμματος και άλλα πολλά) ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί πλέον επιλογή διεξόδου για τον κόσμο. Πολύ λίγοι πιστεύουν πλέον σε αυτόν και ακόμα πιο λίγοι τον σκέφτονται ως επιλογή. Δικαίως άλλωστε.
Όσο για την άλλη Αριστερά:
Για το ΚΚΕ τα είπαμε. Θα πάρει κάποια αύξηση ποσοστών από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΜΕΡΑ25, έχει ενδιαφέρουσα και μαχητική φωνή στη Βουλή, αλλά δεν έχει κόμμα. Δεν έχει σχέση με την κοινωνία, με τις γειτονιές, με τους Δήμους, με τα Συνδικάτα. Είναι μια elite αριστερών φιλοσόφων και καταγγελλόντων του καπιταλισμού, υπέρμαχων όμως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν αρκούν αυτά για να τους ψηφίσει κανείς. Ειδικά μετά την έμφαση που έδωσαν στο εναλλακτικό νόμισμα. Βασικό επιχείρημα υπέρ τους είναι το “καλύτερα να είναι στη Βουλή, παρά εκτός”. Θα παλέψει το ΜΕΡΑ25 για να μπει στη Βουλή. Το 3,5 % όμως, είναι το ίδιο πιθανό με το 2,5 %.
Η “χαζοχαρούμενη Αριστερά” (ΑΝΤΑΡΣΥΑ και σια), δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις προτεραιότητες των εργαζομένων και του Λαού που υποφέρει και να ιεραρχήσει τις ανάγκες και τις μάχες που πρέπει να δώσει. Δεν αποτελεί επιλογή των εργαζομένων ο Τζαβέντ Ασλάμ, ούτε η ιδεολογική μάχη μεταξύ Τρότσκι και Στάλιν, ειδικά μάλιστα όταν αυτοί που συζητάνε γι’ αυτήν, δεν έχουν καν καταλάβει το νόημα της πολιτικής και των θέσεων του Τρότσκι και του Στάλιν….. Εννοείται ότι με 0.5 % θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσοι είμαστε νηφάλιοι, βλέπουμε συντριβή. Το πολύ 24%, με πιθανά ακόμα χαμηλότερα ποσοστά.
Δυστυχώς η ΝΔ, παρά την άθλια πολιτική της, την ενδοτικότητα προς κάθε ξένο που επιβουλεύεται ελληνικά συμφέροντα, αλλά και την απόλυτη διάλυση του κοινωνικού κράτους και του δημόσιου ρόλου του, χάρη σε “έξυπνες” επιδοματικές πολιτικές, μπόλικο λαϊκισμό και εθνοκαπηλεία, μαζί με τη στήριξη των μεγάλων ΜΜΕ και στήριξη από το εγχώριο και ξένο Κεφάλαιο ως αντάλλαγμα των “εξυπηρετήσεων” που έλαβε αυτά τα χρόνια, θα δει αύξηση των ποσοστών της. Μικρή ίσως, αλλά αύξηση.
Αυτή η δεξιά στροφή των ψηφοφόρων, μαζί με τη βέβαιη άνοδο της ακροδεξιάς και την είσοδό της στη Βουλή με περισσότερα από ένα κόμματα, θα μας φέρουν σε μια νέα εποχή, σε αχαρτογράφητα πολιτικά εδάφη και μπροστά στην πρόκληση της ανασυγκρότησης.
Υ.Γ.1: Μακάρι να πέσω εντελώς έξω. Θα χαρώ και ας χλευαστώ…..
Υ.Γ.2: Μάντης δεν είμαι. Πιστεύω όμως πως έχω καταλάβει λίγο καλύτερα τον Μαρξισμό από τους “ειδικούς” του και αποφεύγω να πετάω στα σύννεφα. Αναλύω την πραγματικότητα με εργαλείο τον Μαρξισμό. Ονειρεύομαι έναν καλύτερο κόσμο, αλλά δεν κοιμάμαι και ονειρεύομαι! Έχει διαφορά.
